Η Κλεψύδρα Του Χρόνου

Καθως η ομιχλη πεφτει εκει εξω, οι ουρανοι ανοιγουν 

Το φιλντισενιο φεγγαρι θα χαθει για παντα στην αφρισμενη θαλασσα 

  Οι επιλογες που θα κανουμε αποψε θα κυματιζουν στους αιωνες 

Αλλαζοντας μοιρες και πεπρωμενα 

Οι θεωριες ωχριουν μπροστα στο προφανες

 Θελω να δω λογια να σφυρηλατουνται κοντρα στα καπριτσια 

των Θεων των πολιτικων και των εγκληματιων  

Αν και πολλες φορες δεν μπορεις να τους διαχωρισεις

Ενας αγωνας μεταξυ του παροντος και του παρελθοντος

Σε μαχη μεχρι θανατου υπο τους ηχους της αρενας 

Οι δρομοι της Ρωμης θα ειναι βρεγμενη με δακρυα για την απωλεια μας 

 Οι αναμνησεις του χρονου που περασα μαζι σου 

θα σβησουν στη σκεψη οτι θα σε χασω 

Λογος αρκετος για να πνιξει και τους δυο μας στα δακρυα

Μακαρι οι Θεοι να γυριζαν τον ηλιο πισω

Υπο το βαρος της αλαζονειας τους 

 Ζουσαμε σ'ενα ονειρο 

Και τωρα πρεπει να ξυπνησουμε

Ημασταν μια αχτιδα φωτος σ'ενα κοσμο βυθισμενο στη σκια

 Αποδεξου το παρον

Βγαλε ολες τις εγνοιες απο το μυαλο σου 

Αφεσου Στην Κλεψυδρα Του Χρονου 

Οσο η Κλεψυδρα θα αδειαζει

Η ζωη θα ξετυλιγεται μπροστα σου

Βαδιζοντας αργα προς τον θανατο

Θα Μνημονευεσαι Για Παντα 

  Σπανια το παρελθον ειναι ετσι οπως το θελουμε 

Το μελλον μενει να το δουμε  

Δεχομαι την μετ'αθανατο ζωη 

Εχοντας γνωρισει την Αγαπη μιας Θεας

 Ολοι βαδιζουμε προς αυτη την κατευθυνση 

Μονο η διαρκεια του ταξιδιου διαφερει 

Ας το υποδεχτουμε μαζι μ'ένα μικρο χαμογελο και ματια γεματα αταξιες

Κι ας Δειξουμε

Οτι Δεν Φευγουν Ολοι Ησυχα Απο Τον Κοσμο Αυτο

Μην χυσετε ουτε ενα δακρυ 

Δεν Υπαρχει Μεγαλυτερη Νικη ως Ελευθερος Ανθρωπος 

1/3/15

morfeas