η βασική αρχή ενός σύγχρονου κράτους πλουσίων..
εδρεύει στις δυνάμεις του πολέμου.
Σήμερα είναι το πετρέλαιο, αύριο θα είναι και το νερό
Οπλα, πετρέλαιο και ναρκωτικά.
Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα...
Ο τρόπος ζωής μας... τελείωσε.
Δεν είναι βιώσιμος και βρίσκεται σε ραγδαία πτώση
Γι' αυτό και εφαρμόζουν την καταστροφή της ζήτησης,
συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά την στιγμή που ο κόσμος, καίγεται.
Αλλά για να πιάσει αυτό, ο κόσμος θα πρέπει να έχει πλήρη άγνοια (και έχει)
του προβλήματος, μέχρι να είναι πολύ αργά.
Ένας πληθυσμός σε μόνιμη κατάσταση φόβου, δεν κάνει ερωτήσεις
Ο φόβος Είναι Ελεγχος
Ο Φόβος Είναι Χρήματα
morfeas
Ο φόβος είναι έλεγχος, ο φόβος...είναι χρήματα. Respect! (H Ria Co. είμαι,άλλαξα nick)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, η παλιά τακτική "δημιουργικής καταστροφής" της εκμετάλλευσης--> χρεοκοπία--> πόλεμος--> εμφύλιος--> ξαναμοίρασμμα της πίττας και φτου και απ'την αρχή έχει τελειώσει. Εν μέρει ευθύνονται και τα πυρηνικά σε αυτό. Αν εξετάσουμε την ιστορία μετά το 1945 βλέπουμε πως κατά την περίοδο σοβαρών κρίσεων και εντάσεων (Κόλπος των Χοίρων, Βιετνάμ, διάλυση της ΕΣΣΔ κλπ) δεν διολισθήσαμε σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο λόγω του φόβου της πλήρους αυτοκαταστροφής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπεχθάνομαι τον Teller (τον υδρογονοβομβοπατέρα), αλλά σε αυτό τελικά -"Η ισορροπία του τρόμου"- είχε δίκιο.
Οι πόλεμοι ανά την ιστορία ήταν τα κομβικά γεγονότα που πήγαν τον κόσμο μπροστά(νέα επιστήμη & τεχνολογία) γιατί είναι οι μόνες εμπορικές δραστηριότητες κατά τις οποίες δεν ρωτάει κανείς για περιθώρια κέρδους και έσοδα.
Οπότε μπόρεσε να γεννηθεί νέα τεχνολογία χωρίς συνθετικά μονεταριστικά αναχώματα, ιδίως τους δυο τελευταίους αιώνες.
Αλλά πλέον αυτό το κόλπο δεν δουλεύει άλλο. Κοντεύουμε τα 7 δις και υπάρχει μεγαλύτερη ανισότητα από ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Παγκόσμιος πόλεμος δεν γίνεται να παίξει και οι τοπικοί πόλεμοι είναι απρόβλεπτοι. Χρειάζεται λοιπόν ένας νέος τρόπος για να παράγεται νέα τεχνογνωσία δίχως παράλληλα να ακροτηριάζει το περιβάλλον.
Ένα νέο σύστημα, γιατί με το τρέχων τα 9 στα 10 επιστημονικά επιτεύγματα μένουν στο συρτάρι γιατί είτε είναι ασύμφορα είτε συνηθέστερα απειλούν $υμφ€ροντα. Προοδεύουμε δηλαδή δέκα φορές πιο αργά γιατί βασιζόμαστε σε άχρηστα χαρτιά για χρηματοδότηση.
Αν δεν ακυρώσουμε το μονεταριστικό σύστημα ποτέ δεν θα φτάσουμε στα άστρα,ούτε καν στον Άρη. Το Νο1 ανέκδοτο στην αστροφυσική : "Γιατί δεν γεωδιαμορφώνουμε τον Άρη; Γιατί δεν έχουμε τα 100 τρις $ που χρειάζονται για να το κάνουμε"
Οπότε για αυτό το σκέλος, για να μην δηληριάσουμε "κάθε λίμνη και κάθε ποταμό", για να παύσει η κοινωνική ανισότητα και να επιστρέψουμε τον "κοινωνικό δαρβινισμό" πίσω στον Μεσαίωνα που ανήκει χρειάζεται ένα μη μονεταριστικό σύστημα, όπως αυτό που προτείνει το Venus Project.
(το φυλάω για να το αναπτύξω περαιτέρω στο blog μου σε μελλοντικό άρθρο - μου ήρθε μάλλον οίστρος από την μουσική σου :P)