Αγάπη Πάνω Από Έξι Αιώνες
Θα σας πω ποιος είμαι και από που ήρθα,
δεν θα είναι εύκολο να το εξηγήσω
Το σώμα μου γύρισε, το μυαλό μου είναι στην θάλασσα
Θα μου πεις ποια είσαι και που είναι γραφτό να είμαστε;
Απαντά με ένα απαλό, ρυθμικό στυλ,
Λέει λίγα αλλά μιλάει η λάμψη στο χαμόγελο της και στα μάτια της,
με παίρνει από το χέρι και λέει
"Άσε να πάμε μια βόλτα, θα σου απαντήσω σε όσα μπορώ."
Τζέιμι: Απρίλιος, 1358...Παρίσι...
Δεν καταλαβαίνω άλλα... το όνομα μου είναι Τζέιμι...
και η ιστορία μου είναι μια περίεργη ιστορία...
που ούτε εγώ η ίδια δεν καταλαβαίνω με ακρίβεια...
ο πατέρας μου είναι επιστήμονας...και πειραματίζεται
με χρονο-διαβρωτικά ναρκωτικά...
Καθόμουν στο εργαστήριο του.. ήταν αργά τη νύχτα...και σκεφτόμουν...
ξέρεις, για μένα και το μέλλον μου...
Μόλις είχα παρατήσει το σχολείο...και δεν ξέρω τι να κάνω...Μάλλον
θα πήρα κατα λάθος το ναρκωτικό...
και κατέληξα εδώ πάνω.
Τζιαν: Το όνομα μου είναι Τζιάν ..
και άσε με να σου πω την ιστορία μου..
ο πατέρας μου έχει πολλά στρέμματα εδώ γύρω ...
που εκτρέφονται από τους αγρότες του...
τους οποίους κυβερνά με σιδερένια γροθιά ..
ο γειτονικός ιδιοκτήτης είναι ακόμα χειρότερος...
και υποτίθεται πως πρέπει να παντρευτώ το γιο του...
Δεν είναι επιλογή μου, ξέρεις,
"το μήλο, κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει".
Τζέιμι: Λοιπόν βλέπω ότι και οι δυο έχουμε τα προβλήματα μας...
ίσως μπορούμε να βοηθήσουμε η μία την άλλη...
Έχω κάτι εδώ... πολλοί φίλοι μου το καπνίζουν...
Κανονικά δεν πρέπει ούτε εγώ το ξέρεις... δοκίμασε το,
βοηθάει σε ώρες σαν και αυτές...
Τζιάν: Ω τι όμορφο συναίσθημα...
τα πάντα λαμπυρίζουν στο λυκόφως...
κοίτα το ηλιοβασίλεμα...
Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τέτοια χρώματα...
όλα φαίνονται να έχουν σταλεί στην αιωνιότητα...
Εύχομαι στιγμές σαν και αυτές να κρατούσαν για πάντα...
Δεν ανησυχώ πια... τι σκέφτεσαι;
Τζέιμι: Δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή...
αλλά είναι σαν να γνωριζόμαστε για χρόνια..
ας το απολαύσουμε.
Κάπως πρέπει να παραμείνουμε μαζί,
παντοτινή φίλη, παντοτινή μου φίλη,
Η αγάπη σαν τη δική μας θα κρατήσει για πάντα,
ποτέ δεν θα τελειώσει,
και δεν θα τελειώσει ποτέ:
Κάπως θα διώξουμε μακριά τους φόβους μας,
Και θα βρούμε έναν δρόμο να γεφυρώσουμε τα χρόνια.
*******
Με αυτήν τη δημοσίευση θα παρουσιάσω έναν από τους πλέον αγαπημένους μου δίσκους.
Πρόκειται για τον δίσκο των Eloy με τίτλο Power And The Passion,
που εκδόθηκε το 1975.
Είναι, ίσως, ο πιο ερωτικός ροκ δίσκος που έχω ακούσει,από τον οποίο
διάλεξα το "Love Over Six Centuries", είναι η μουσική που ακούτε και θα είναι για λίγες μέρες το μουσικό background του blog.
Οι Eloy είναι ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της Γερμανίας
Σχηματίσθηκαν το έτος 1969 από τον ταλαντούχο κιθαρίστα
και τραγουδοποιό Frank Bornemann
Φτιάχνουν δίσκους concept, που να διηγούνται μια ιστορία,
που το κάθε τραγούδι τους, κάθε μέρος τους,
να είναι συνέχεια του προηγούμενου και οι στίχοι τους,
αλλά και οι ολοκληρωμένες ιστορίες (concept) των δίσκων τους,
να κινούνται αφενός μεν στο χώρο του "παραμυθιού",
αφετέρου δε να αφήνουν περιθώριο για προβληματισμό
επί κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων!
Nα πω δυο λόγια για το πως πήραν το όνομα τους:
το όνομά τους είναι βασισμένο στο φουτουριστικό βιβλίο του
H.G. Wells "Time Machine" (Η μηχανή του χρόνου).
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά έχει γυριστή
σε ταινία στην οποία
ο πρωταγωνιστής της έφτιαξε μια μηχανή του χρόνου και ταξίδεψε
από τη βικτωριανή εποχή πολλεεες χιλιετηρίδες μετά,
όταν, μετά από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα και μια
μακρά περίοδο παγετώνων, ζούσανε,λέει η ιστορία
ο πρωταγωνιστής της έφτιαξε μια μηχανή του χρόνου και ταξίδεψε
από τη βικτωριανή εποχή πολλεεες χιλιετηρίδες μετά,
όταν, μετά από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα και μια
μακρά περίοδο παγετώνων, ζούσανε,λέει η ιστορία
στον πλανήτη Γη δύο "φυλές":
Οι αγαθιάρηδες (αλλά πανέμορφοι) Eloy, μια φυλή η οποία σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα,
Οι αγαθιάρηδες (αλλά πανέμορφοι) Eloy, μια φυλή η οποία σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα,
800.000 περίπου χρόνια αργότερα και οι "τερατόμορφοι" Morlocks!
Έτσι και στο Power & The Passion:
επιβιβαζόμαστε στη Μηχανή του Χρόνου και, με οδηγό τον Bornemann
και την παρέα του, κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο.
Έτσι και στο Power & The Passion:
επιβιβαζόμαστε στη Μηχανή του Χρόνου και, με οδηγό τον Bornemann
και την παρέα του, κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο.
Όμως.. όχι στο μέλλον, όπως συμβαίνει στο βιβλίο του Wells, αλλά στο παρελθόν:
Στο Παρίσι του 1358 παρακαλώ!
Το δε "στόρι", που στοιχειοθετεί τον εν λόγω "κόνσεπτ - δίσκο"
έχει ως εξής:
Ο νεαρός Jamie μόλις έχει τελειώσει το σχολείο
και κάθεται στο υπόγειο του σπιτιού του, το οποίο, όμως, ο πατέρας του
Το δε "στόρι", που στοιχειοθετεί τον εν λόγω "κόνσεπτ - δίσκο"
έχει ως εξής:
Ο νεαρός Jamie μόλις έχει τελειώσει το σχολείο
και κάθεται στο υπόγειο του σπιτιού του, το οποίο, όμως, ο πατέρας του
(που ασχολείται με επιστημονικά πειράματα κλπ) χρησιμοποιεί ως εργαστήριο!
Εκεί δοκιμάζει κάποιο φάρμακο, εφεύρεση του πατέρα του, που..
θα τον φέρει πίσω στο χρόνο (time - erodig drug) και, συγκεκριμένα,
στο Παρίσι του 1358, όπως προανέφερα!
Εκεί δοκιμάζει κάποιο φάρμακο, εφεύρεση του πατέρα του, που..
θα τον φέρει πίσω στο χρόνο (time - erodig drug) και, συγκεκριμένα,
στο Παρίσι του 1358, όπως προανέφερα!
Εκεί θα γνωρίσει την Jeanne, την οποία θα ερωτευθεί και..
θα την σώσει από τα χέρια του μοχθηρού Zany Magician,
ο οποίος την είχε φυλακισμένη στον πύργο του!
Κι ο δίσκος τελειώνει με τον Jamie να γυρίζει ξανά στο παρόν και
να θυμάται...... υπό τους λυγμούς μιας ηλεκτρικής κιθάρας
Κι ο δίσκος τελειώνει με τον Jamie να γυρίζει ξανά στο παρόν και
να θυμάται...... υπό τους λυγμούς μιας ηλεκτρικής κιθάρας
.....τις καμπάνες της Notre Dame
κι έναν έρωτα που χάθηκε στα βάθη των αιώνων.
κι έναν έρωτα που χάθηκε στα βάθη των αιώνων.
morfeas
Ε πολύ μ αρέσουν τα μουσικοαφιερώματά σου!!! Τουλάχιστον αυτό δείχνει ότι είσαι φορμαρισμένος και ανεβασμένος!! Μπράβοοο
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πάντα μπέρδευα ονομαστικά τους eloy με τους electric light orchestra, ουσικά βέβαια καμία σχέση! Κι ενω δεν τις έζησα καθόλου αυές τις αποχές παρά μόνο μέσα από τον πατέρα μου και τις μουσικές αυτές, νιώθω τόσο έντονη νοσταλγία ρε γαμώ το, που μου ρχεται να βάλλω τα κλάματα! Προσπαθώ να βρω τις ομορφιές της εποχής μας και ζορίζομαι τόσο πολύ.. μα τόσο πολύ..
οι αναρτησεις σου παντα με ταξιδευουν ποσο μαλλον με μουσικη αναμεσα τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχη αισθηση σημερα το μπλοκοσπιτο σου!
καλημερα!
Εμένα πάλι η μουσική άρχισε τελευταία να γίνετε η νέα μου αγάπη. Μου κάνει εντύπωση γιατί είμαι το μοναδικό άτομο που ξέρω που δεν ήμουν εθισμένη ποτέ σε κανένα είδος μουσικής ή συγκροτήματος και αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι γνώσεις μου να είναι σχετικά φτωχές, κάτι που τώρα με κάνει να ντρέπομαι. Θα αρχίσω να σε ακολουθώ γιατί πρώτον μου αρέσει ως τώρα ο τρόπος που γράφεις και δεύτερον γιατί θα με "βοηθήσεις" να καλύψω γρηγορότερα το χαμένο έδαφος που έχασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!!
Τι υπέροχα τραγούδια και πόσο εμπνευσμένη η παρουσίασή τους!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι ό,τι χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή: θα κλείσω τα φώτα και απολαύσω τις μουσικές ιστορίες!!!!!!!!!!
Να 'σαι καλά!!!!!!!!!!!!
Niceee
ΑπάντησηΔιαγραφή