Κι ούτε μια συγνώμη

Σηνήθως όταν γράφω εδω μέσα έχω κάτι να πω.
Σήμερα δεν έχω να πω τίποτα!
Από το πρωί κάθομαι κι ακούω.. φτιάχνω τραγούδια στο youtube.
Σκεφτόμουν να γράψω κάτι απ το πρόσφατο ταξίδι στην Αθήνα..

Ταξική Συνείδηση..

Κάποιοι θεωρούν πως οι αριστεροί είναι ο φτωχός λαός 

και οι δεξιοί οι ευκατάστατοι..
Και έτσι θά πρεπε να είναι

Μια Σκέψη

Παντα θα ειμαι ειμαι μια σκεψη

Σε αγνωστους δρομους χωρις γυρισμο

Victory award

Θυμάμαι ότι κάπου εδώ στο blog είχα γράψει κάποτε
ότι μεταξύ μας έχουμε αναπτύξει σχέσεις εκτίμησης και σεβασμού
παρόλο την απόσταση που μας χωρίζει.
Άτομα που δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά, παρα μόνο μέσα απ τα γραπτά μας.

Ολα Αυτα Ηταν τη Νυχτα

Τη νυχτα με βαζω και σκεφτομαι εσενα

Eλπιζοντας για τις επιθυμιες και τα oνειρα μου 

Τη νυχτα αναρωτωμαι αν μπορει αυτο να ειναι το τελος

Ονείρων Ξεθώριασμα

Αν τα ονειρα ειναι αναμνησεις
κι οι μνημες ειναι τα ονειρα 
Τοτε που ειναι η πραγματικοτητα που ψαχνω?
Απ'οτι φαινεται 
Ειναι σαν να μη καταλαβαινω τιποτα  
Κι αυτος που δεν καταλαβαινει τιποτε 
Δεν ξερει τιποτα

Χωρις Καμια Ενοχη

Σερνοντας ενα κουβαρι χαδια ψευτικα σε προστυχο σακι 

Εφυγες με εναν παταγο στην παγωνια

Αγερωχη  Αγελαστη  Παντοτε Αδυσωπητη  Λαιμαργη  Σαρκαστικη

Οταν ξεκίνησα το προφίλ μου στο fb

Θα ηθελα να πω δυο λόγια για το face

H αλήθεια είναι ότι αυτό το κείμενο είχα ξεκινήσει
προ πολλού να το γράφω αλλά είχε μείνει ανολοκλήρωτο,όπως κι άλλα