Τι κι αν σιώπησες;

Λεξεις γραμμενες πανω σου με τα ματια μου 
Οτι ενιωσα  οτι ποθησα  οτι αισθανθηκα
 Μ'ενα βλεμμα σου το σφραγισες μεσα μου 

Τι Κι Αν Σιωπησες?

Αορατες Σκιες
Κλεμμενα Ονειρα
Αυπνες Νυχτες
Χωρις Αστροφεγγια

Φεγγαρι απο ρωγμες συννεφιασμενων πεπλων
Συνοδευει τις σκεψεις μου
Πλημμυριζοντας απο μνημες 

Τι Κι αν Σιωπησες?

Στον ηχο της σιωπης σου
Ανησυχησα και περπατησα μονος στα στενα δρομακια των ονειρων μου

Οι ανεμοι ουρλιαζουν
Τα συννεφα κλαινε
Ο ηλιος εδυσε 
             Κι

9 σχόλια:

  1. Αυτές οι ρωγμές στο φεγγάρι δύσκολα παλεύονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, αυτές οι σκοτεινές ώρες.... Πόσες μνήμες μπορούν να φανερώσουν...
    Για μία ακόμη φορά, συνειδητοποιώ πόσο όμορφα γράφεις!
    Καλή σου μέρα, Μορφέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχο φίλε μου.
    Σας θαυμάζω όσους μπορείτε να αποτυπώσετε τόσο έντονα τα συναισθήματά σας με αυτή τη μορφή και μου δίνετε πολύ έμπνευση.
    Μερικές φορές οι σιωπές φωνάζουν!
    Την καλημέρα μου και από εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Μορφέα! Όμορφα λόγια τυπωμένα για ακόμα μια φορά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ όμορφο... σου εύχομαι τα καλύτερα, φίλε!!! και να γράφεις έτσι όμορφα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιατί σε θλίβει ακόμα αυτή η γαμημένη πραγματικότητα φίλε μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν και ούτε πρόκειται...είμαστε μαριονέτες στα χέρια λίγων και οι περισσότεροι ούτε που το καταλαβαίνουμε...μας έχουν απασχολημένους βλέπεις με το να χαζεύουμεμε στο fb και tw και διάφορα άλλα σαν αυτά, όλη μέρα...
    Υπέροχα λόγια για άλλη μια φορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μαζευω Σιωπες Να Φτιαξω Μια Κραυγη