Μια συριγγα γεματη παθος κι ονειρα
Επανω στο κομοδινο περιμενει να μειωσει
Τον πονο της ψυχης που χρονια τωρα εχω
Και φοβαμαι πως αν τη χρησιμοποιησω
Θα εισελθει εντος μου το δικο σας rhesus
Και θα με βρουν νεκρο
Σε Θελω! Στο Εχω Πει Ποτε?
Θελω να απλωσω τα χερια μου να χαϊδεψω τα μαλλια σου
Να ακουμπησω το κεφαλι μου στο στηθος σου
Να ακουσω τους χτυπους της καρδιας σου
Σκεψεις Κλαιουσες κι Ανυπερασπιστες
Νυχτες οργιων σαν τοιχογραφιες Πομπηιας
Με φιληδονα βλεμματα ανδρεικελων
Ληξιπροθεσμοι Ανθρωποι
Φορτισμένες Στιγμές
Γεννηθηκα 15Αυγουστο ενος Σαββατου βραδυ
οι μοιρες ειχανε ρεπο κι ηταν Κακο Σημαδι
Κι αυτο μου το απεδειξε καθως κυλουσε ο χρονος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)