Λενε
Σκοτεινα ματια εχω κι ας ειναι φωτεινα
Εγω ομως εχω την αισθηση της συνειδητοποιησης
(ξανα και ξανα)
Οτι οι εσωστρεφεις παντα μοναχικα πορευονται
Κι αυτο δεν ειναι κατ' αναγκη κακο ή καλο
Ο κοσμος τουτος για να μας χωρεσει
Δεν χρειαζεται να μας αφομοιωσει
Ασχετα αν μας δημιουργει πολλες φορες πληγες
Ετσι κι αλλιως
Στο εδω ηρθαμε για να υπαρξουμε
Εστω για λιγο
Ασχετα αν ειμαστε καπου αλλου
Κι αυτη ειναι η προσωπικη μας παλη
Λενε πως ειμαι
Φευγατος - Ξωτικο
Πως σε Αμορφα κι Απροσωπα δινω Νοηματα Ζωη
Μα σε εμενα λειπει η Ουσια κι η Μορφη που θα με παει εμπρος
Σ'ενα ξεφωτο λαμπρο
Λενε.. Λενε..
Αστους κι'ας Λενε
Παντα η σιωπη εχει το χρωμα του Θανατου
morfeas
καλά που πέρασες, για να το διαβάσω αυτό... πολλά λένε οι άνθρωποι
ΑπάντησηΔιαγραφήας ακούσουμε αυτούς που μάς γνωρίζουνε καλά, και ας έχουμε το νου μας, ΠΑΝΤΑ για το ΠΟΙΟΙ είμαστε... και τι ζητάμε..
καλές επιτυχίες, ποιητη...
καληνύχτα...
Ευχαριστώ για την συμβουλή Λαμπρινή
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρύς κι ασήκωτος για μένα η ιδιότητα του ποιητή!
good job
ΑπάντησηΔιαγραφή