Τι Σουρεαλισμός! Ημέρα "κατά Των Ναρκωτικών" Σήμερα

Αλλη μία ημέρα "κατά των ναρκωτικών"
γιορτάστηκε και φέτος από φορείς και εργαζόμενους,
από πρώην εξαρτημένους, από τις οικογένειές τους
κι από ευαισθητοποιημένους πολίτες.
Με τις οργανωμένες δομές να υπολειτουργούν
και να κινδυνεύουν ακόμη και με κλείσιμο,
με εκατοντάδες ανήμπορους και αβοήθητους χρήστες ουσιών να σέρνονται στους δρόμους
και τους πολλές εκατοντάδες φυλακισμένους χρήστες
να κάνουν απεργία πείνας μπροστά στον κίνδυνο να βρεθούν
ακόμη και σε φυλακές υψίστης ασφαλείας,
η ημέρα αυτής της γιορτής είναι (ξανά) μαύρη.
Με τα κατευθηνόμενα αντανακλαστικά των ΜΜΕ
αλλά και μιας κοινωνίας που δεν έχει πρόβλημα
με τη χλιδή και τις βίλες των εμπόρων
(μέχρι να αποδειχτεί ότι τα λεφτά τους πατάνε σε πτώματα)
αλλά έχει πρόβλημα αν μια θεραπευτική μονάδα
ανοίξει στη γειτονιά ή αν ένας χρήστης
πετάξει μια σύριγγα και λερώσει το πεζοδρόμιο.
Με μια απολύτως ανεκπαίδευτη Αστυνομία που αδιαφορεί
για τους παραπεταμένους ανθρώπους,
φροντίζοντας μόνο για την απομάκρυνσή τους
από τα σημεία που περπατάει ο "υγιής" πολίτης.
Μόνη αληθινή ελπίδα οι πραγματικά απελευθερωμένοι
από την εξάρτηση που, έστω και τώρα,
έστω και μέσα σ’ αυτή την άθλια κοινωνική πραγματικότητα,
γιορτάζουν μαζί με τους εργαζόμενους,
τους εθελοντές και τους δικούς τους ανθρώπους
τη δεύτερη ευκαιρία που κέρδισαν στη ζωή τους..

Στην Αθανασία, στον Χάρη στη Μαρία, στον Μανόλη, στον Θεοδόση, στη Μαριλένα, στον Πάνο,στον Γιώργο, στον Σταύρο, στην Τζίνα, στον Κώστα,στην Άννα στον Τάσο λοιπόν, αλλά και σε όλα τα παιδιά  οφείλουμε ένα μεγάλο μπράβο, αλλά κι ένα ευχαριστώ για τη ζωντανή απόδειξη που δίνουν 
σε όσους τώρα ξεκινούν την προσπάθεια, 
ότι μπορούν να τα καταφέρουν..

Χθές άλλη μια "ημέρα κατά των ναρκωτικών"
είναι πόλεμος κι ένα σωρό άλλα κουραφέξαλα της ψευτοκουλτούρας.
Τι σημαίνει για μας άραγε αυτή η μέρα....
Μήπως θα πρέπει να μας θυμίζει λίγο ότι τα ναρκωτικά
μας φέραν σ'αυτή την κατάσταση κι αν...
κι αν λέω,δεν είμαστε εμείς οι πρώτοι εχθροί τους...
οι πρώτοι πολέμιοι τότε ποιοι?
...Και τέλος πάντων ποια είναι η στάση μας...
μέσα στη ζωή μας γαμώτο...
ανάμεσα στα νέα παιδιά.. τα δικά μας παιδιά...
τι θα τούς πούμε;...
Πως τοποθετούμαστε στο θέμα...
δεν χωράει θολές κουβέντες...
Φυσικά ο καθένας σ'αυτό τον κόσμο
μπορεί να διαθέσει το κορμί του όπως γουστάρει!
όμως αυτό δεν σημαίνει πως είναι και σωστός....

Ναί ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΗΝ ΤΙΜΩΡΕΙΣ
αυτό είναι άλλη ιστορία...
το ποια είναι η στάση μας ως θεραπευόμενοι όμως
θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη...
Σίγουρα μέρα γιορτής δεν είναι όταν εκατόμβες παιδιών
δεν υπάρχουν πια απ'αυτό το λόγο και σίγουρα
εμάς πρέπει να καίει και να τσουρουφλίζει...

Επίσης είμαι πολύ επιφυλακτικός 
με κάποιες ΜΚΟ που συμμετείχαν
θεωρώ ύποπτο τον ρόλο τους γενικότερα


ΥΓ. εμείς ξέρουμε και την ιστορία της απαγόρευσης
και τα συμφέροντα που υπηρετεί......

                      ************************
Αντιγράφοντας από τον Σύλλογο Θεραπευομένων Ο.ΚΑ.ΝΑ.

26 Ιουνίου, Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών,
εμείς δε γιορτάζουμε.
Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος που χτυπά εμάς τους χρήστες (νυν, θεραπευόμενους, πρώην) κι οργανώνεται παγκόσμια δράση Σωματείων Χρηστών. Κι εμείς ως Σύλλογος Θεραπευομένων και Χρηστών Ουσιών και Υποκαταστάτων συμμετέχουμε με ενθουσιασμό.

Το σύνθημά μας είναι
Support― don't punish.
Υποστήριξη, όχι τιμωρία.


Σύνδεσμοι:
 Παγκόσμιος: https://www.facebook.com/events/401167280025584
 Ο δικός μας: https://www.facebook.com/pages/Σύλλογος-Θεραπευομένων-ΟΚΑΝΑ/1442916445927828?ref_type=bookmark

Στέλνουμε και μέιλ στο: campaign@idpc.net
Από σταρς ως πολιτικούς, αστυνομικούς και γιατρούς,
πολλοί συστρατεύτηκαν στον αγώνα μας
για την Αποποινικοποίηση όλων των ουσιών.

Δείτε: http://www.bbc.com/news/uk-28028627
και τις φωτογραφίες στο
 http://www.flickr.com/photos/90322037@N05/sets/72157638043747894/

Εκ των Υστέρων να πω: κάποιες μικρές
πλην όμως απαραίτητες διορθώσεις
κρίθηκαν αναγκαίες ως προς το δεύτερο κομμάτι..
Ο φίλος που βοήθησε στη σύνταξη ειχε ταξίδι 

κι εγώ έπρεπε νωρίς το πρωί να πάω δουλειά

Καλό ξημέρωμα
Τα λέμε..