Αναδημοσιευση από το blog του Γιάννη

από τον θεραπευομενο οκανα νικαιας

ΦΤΑΙΩ? Part2 ΝΑΙ

Ειχα γραψει συνεχιζεται....οποτε επανερχομαι,οσοι εχετε παρακολουθησει το blog απο την αρχη θα εχετε καταλαβει οτι γεννηθηκα και μεγαλωσα στην γερμανια,απο γονεις μεταναστες,παρα πολυ καλοι ανθρωποι & προπαντων γονεις(αυτο για να σταματησει η καραμελα του οτι οι εξαρτημενοι ειναι παιδια χωρισμενων γονιων,εχουν υποστει κακοποιηση,κ.α.)το ποσοστο αυτο υπαρχει αλλα απο την μεχρι τωρα εμπειρια μου εχω διαπιστωσει οτι ειναι σχεδον αμελητεο,οποτε καταλαβαινετε οτι η επαφη μου με τα ναρκωτικα ξεκινησε στη γερμανια σε σχετικα πολυ μικρη ηλικια για τα τοτε δεδομενα,ημουνα 13κοντα στα 14 οταν ειχα την πρωτη επαφη με τις ουσιες,μεγαλωσα σε ενα πολυ ομορφο χωριο της γερμανιας(βεβαια καμμια σχεση με τα χωρια της ελλαδας,φαναταστειτε οτι ειχε σχολεια,νοσοκομειο,τα παντα)απο το οποιο η κοντινοτερη πολη ηταν το freiburg,η πρωτη επαφη λοιπον εγινε στα τελη του 1986,οταν το σκεφτομαι ευχομαι τοτε να ημουνα στην ελλαδα,γιατι απο οτι εχω ακουσει απο παλιους χρηστες,την εποχη εκεινη στη χωρα μας η χρηση δεν ειχε αναγνωριστει ως ασθενεια,εξου και οι συλληψεις που γινοντουσαν τοτε στη χωρα μας ακομα κι αν υποψιαζονταν οτι καποιος εκανε χρηση,τον εβαζαν φυλακη με τα γνωστα αποτελεσματα,οσοι εβγαιναν η μεγαλυτερη μεριδα γινοντουσαν χειροτεροι,γιατι πολυ απλα την εποχη εκεινη η απεξαρτηση μολις ειχε αρχισει να γεννιεται στη χωρα μας,τα αναφερω αυτα γιατι σκεφτομαι οτι αν τοτε ημουν εδω ισως λεω ισως καποιος φοβος να με κραταγε μακρια,μιας & στη γερμανια απο τοτε και πιο πριν το κρατος ειχε αναγνωρισει την τοξικομανια σαν ασθενεια,οπως προειπα λεω ισως,αλλα μαλλον τον εαυτο μου κοροιδευω,σε μια αναρτηση μου ειχα γραψει οτι μεγαλωσα σε μια χωρα οπου η προληψη για τα ναρκωτικα,αλκοολ,τζογος,σωστη οδηγηση,κ.α,ξεκιναει απο το δημοτικο,κατι ομως που δε με απετρεψε απο την χρηση,εδω θελω να σημειωσω οτι οι γονεις μου(οι οποιοι δε βρισκονται πια στη ζωη,τους εχασα απο πολυ μικρη ηλικια,πρωτα τον πατερα μου μετα την μητερα μου)απο πολυ μικρη ηλικια μου ειχαν μιλησει για τα ναρκωτικα,αυτο που δε μου ειχαν πει( και το γραφω αυτο αν τυχον το διαβασουν γονεις η νεα παιδια),οτι η χρηση των ναρκωτικων δε γινεται μονο με ενεση,μαλλον οι γονεις μου δεν ηταν τοσο ενημερωμενοι γιαυτο δε τους ριχνω καμμια ευθυνη,ουτε και για την μετεπειτα εξαρτηση μου,αλλωστε πιστευω οτι οι οικογενεια φερει μηδενικη ευθυνη,τα παντα ειναι θεμα επιλογων μας,και καμμια φορα ατυχων συγκυριων,που μας σημαδεουν για τη μετεπειτα ζωη μας,οποτε λοιπον μεσα απο τις συμβουλες που μου εδιναν οι γονεις μου για να προσεχω & να αποφυγω τα ναρκωτικα ειχε μεινει μεσα μου οτι η χρηση των ναρκωτικων γινεται μονο ενδοφλεβια(ψεμα καραμπινατο κι επικινδυνο εδω φερουν ευθυνη μεγαλη τα Μ.Μ.Ε. οπου οσα ρεπορταζ εχω δει για ναρκωτικα μας δειχνουν συρριγες)για αυτο ενδοφλεβια χρηση δεν ειχα κανει μεχρι τα 28 μου,αφου λοιπον μου ειχε μεινει οτι η χρηση γινεται ενδοφλεβια,στην πρωτη μου επαφη κοκκαινη ηταν,μολις ειδα οτι γινοταν μυτια κι οχι ενεση ολες μου οι αναστολες που ειχα εξαφανιστηκαν,δοκιμασα θυμαμαι με πολυ ευκολια πληρως αποενοχοποιημενος τοτε διοτι ειδα οτι δεν χρειαζοταν ενεση,οποτε νομιζα το ζωον οτι ετσι δε προκειται να γινω πρεζονι του κερατα οπως κι εγινα αργοτερα,η δοκιμη ηρθε απο εναν φιλο μεγαλυτερο απο εμενα σε ηλικια τη μερα εκεινη μαλιστα δοκιμασα και αλκοολ,ειχαμε παει στο freiburg εκεινη τη μερα σε εναν λοφο πισω απο το πανεπιστημιο,οπου καθοντουσαν καποια παιδια απ'το σχολειο,λιγο μεγαλυτερα απο εμενα,ηταν τα αλανια του σχολειου την εποχη εκεινη,αφου ειδαν λοιπον οτι εκανα χρηση,επιναν κι αυτοι με εβαλαν στη παρεα τους,απο την επομενη κιολας μερα στο σχολειο,εκει που δε μου μιλουσαν ξαφνικα γιανανε τα φιλαρακια μου,θυμαμαι χαρακτηρηστικα οτι οι συμμαθητες μου οταν το ειδαν αυτο εσκασαν απο τη ζηλια τους βλεποντας με να κανω παρεα με τους σκληρους του σχολειου,(τωρα που το σκεφτομαι τι ακριβως ζηλευαν,την ηλιθιοτητα μου η την ατερμονη βλακεια που με εδερνε)εγω περιτο να πω οτι φουσκωνα απο υπερηφανια&μαγκια(τοσο μαλακας ημουνα τοτε πιο μαλακας εγινα μετεπειτα),οι λαθος επιλογες οπως λεω,ενταχθηκα λοιπον σε εκεινη τη παρεα κι αρχισε πρωτα το μαυρο μαζι με αλκοολ και σε συντομο χρονικο διαστημα περασα στα χαπια,σε   L.S.D.κι οτι αλλο μπορουσα-με να δοκιμασουμε,στα 17 μου ερχεται η ηρωινη,το ναρκωτικο που μεχρι τοτε πιστευα,οτι ειναι το μονο που γινεται με ενεση,και για τα προηγουμενα ετσι νομιζα μεχρι να δω οτι υπαρχουν κι αλλοι τροποι χρησης,για την ηρωινη ομως πιστευα οτι μονο ενδοφλεβια μπορεις να την παρεις,οποτε παει κι αυτη η αναστολη,οταν ειδα οτι καπνιζοταν,παρολο που ειδα οτι γινοταν καπνιστη την πρωτη φορα που δοκιμασα μετα ετρεμα μου ειχαν μπει στο μυαλο ιδεες οτι παει αφου δοκιμασα ηρωινη εξαρτηθηκα,μεχρις που ηρθε η επομενη μερα κι ειδα οτι ενταξει λεω δεν εξαρτηθηκα(κουνια που με κουναγε)ειχα πλεον πεσει σ΄΄ολες τις παγιδες,ο εφιαλτης ειχε ηδη ξεκινησει απο την πρωτη μου επαφη ηδη,θα μου επαιρνε ομως αρκετα χρονια για να το οχι μονο καταλαβω,αλλα να νιωσω τις συνεπειες της εξαρτησης,συνεχιζεται...........atgiannisns@