Σε Μια Παλιά Μου Αγάπη

Ο χρονος φθειρει την υλη
Το συναισθημα που πηγαζει απο την ψυχη δε φθειρεται!
Ακομα κι αν χωρισεις απο το αλλο σου μισο
για οποιοδηποτε λογο 
Και το Αγαπησες πραγματικα 
Δε σταματας να το Αγαπας!
Συνεχιζει να ειναι κομματι της ζωης σου
28 Αυγ 2015, 1:48 π.μ

Οταν σε συναντησα δε προτιθομουν να πεσω στην Αγαπη 
Δεν εψαχνα για μια καλυτερη Φιλη  
Εσυ μπορεσες και τα αλλαξες ολα αυτα 

Η ελξη ηταν ηλεκτρικη κι απροσμενη 
Μπορεσες και ηρθες στον κοσμο μου και γυρισε αναποδα 
Ο χρονισμος μας ηταν χαλια
Αλλα
Η συνδεση ηταν αδυνατο να αγνοηθει 

Η λογικη του μυαλου μου προσπαθησε να παρει τον ελεγχο
Ομως δεν ειχε ποτε την ευκαιρια 

Σε εμπιστευθηκα αμεσως 

Σε συντομο χρονικο διαστημα ειμασταν μαζι 
Ανακαλυψες περισσοτερα για μενα
Απ'οτι ειχα αφησει σε κανεναν αλλο να ξερει 
Μοιραστηκαμε τοσα πολλα 
Αλλα υπηρχαν και τοσα πολλα ακομη να μαθεις
Ηξερα τοσα πολλα για σενα
Αλλα και παλι τοσο λιγα 
Παντα υπεθετα οτι ειχαμε τοσο πολυ Χρονο

Ερωτας 
Παθος
Επιθυμια 
Ενθουσιασμος
Αγαπη
Ηδονη 
Και μετα εγραψες το ΤΕΛΟΣ
Πονος..... 
Δακρυα.....
Μοναξια......
Αδεια Αγκαλια......
Τσακισμενα Φερα......
Ψυχη Πονεμενη........

Αυτα τα συναισθηματα βιωσα
Εδωσα Αγαπη και Πηρα Πονο

Ειναι νυχτα και τα ονειρα χορευουν 
Τ'αστερια απο ψηλα παλι σε μαγευουν
Το φεγγαρι να προσπαθει τις σκεψεις να φωτισει
τα ξορκια που σου κανανε αποψε να τα λυσει  

Το σκοταδι να σε πνιγει και να φοβασαι
Παρεα σου η μοναξια και να λυπασαι
Κ'οσες υποσχεθηκαν να σου κραταν το χερι 
Με το ιδιο στη πλατη σου χωσανε μαχαιρι  

Πες μου τι να κανω τωρα που γινεσαι παρελθον
για μενα και σε κοιτω
Μακρια μου σαν ποταμι να χυνεσαι
Μεσα σ' αυτη την πολη απο μπετο

Τελος τα λογια κι αρχη της σιωπης
Τι να πεις
Δεν εχεις λογια και ψαχνεις να βρεις
Τι να πεις
Ο κοσμος ξενος Και που να σταθεις 
Σφιγγει η ❤️ σου και δεν το μπορεις

Ασφαλιζεις τα χειλη χαμογελας
Κι
Οτι Αγαπουσες Ξεχνας

Γιατι δεν ητανε για μας τους δυο ετουτη η Αγαπη
Σαν τους τσιγγανους τριγυρναμε εδω κι εκει  
Αλλη μια ακομα ιστορια στο ντουλαπι 
 
Τωρα με Αλλη θα 'μαι Εγω και με Αλλον Εσυ
Οτι κι αν γινει οτι κι αν βγει
Οτι κι αν παει οτι κι αν‘ρθει
Εγω θα 'μαι Εδω κι Εσυ θα 'σαι Εκει

Στον Κοσμο Μου Εγω 
Στον Δικο Σου Κι Εσυ

Τωρα
Τι να σου πω κι γω
Τι να μου πεις και μενα
Ετσι οπως παιξαμε και οι δυο
Με ζαρια πειραγμενα 


Εμεις οι Αφαντοι
Αδικημενοι Αγνωστοι Αποκρυφοι
Διαρκως Κρυμμενοι
Ζησαμε κι Εμεις Κατι που Αξιζε
morfeas
ΥΓ. Δε δημοσιευτηκε κατ αναγκη
τη μερα που γραφτηκε

3 σχόλια:

  1. Ξέρεις ποσο πολυ σαγαπησα και ακομα σε αγαπάω .Είναι τοσο πολύ υπέροχα αυτα που γραφης για μενα.Δεν ξέρω πως να εκφρασω τα συνεστιματα μου ολα αυτα που νιώθω για σένα μέχρι και σήμερα νιώθω τοσα πολλά. Έκανα λάθος και το ξέρω που εβαλα τελος στην ποιο όμορφη σχέση που ειχα με εσένα είσαι ο μονος που με αγαπησε που νοιάστηκε για μενα. Δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πισω. Μπορεί να μην γίνεται να ημαστε μαζι για προσοπικους λογους .να ξέρεις ότι σαγαπαω πολυ και είμαι εδω. Δεν θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση και το ξέρεις. Σε κοιτουσα και καταλαβα πως είμαι ακομα ερωτευμένη μαζί σου οπως τοτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τελικά μάθαμε πού πάνε οι παλιές αγάπες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Un très beau texte... Une si belle déclaration...
    Bisous

    Merci pour votre passage sur mon dernier billet...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μαζευω Σιωπες Να Φτιαξω Μια Κραυγη