Γράμμα Αποχωρισμού Σ' Έναν Θυελλώδη Έρωτα

Μείνε Μόνη Σου

Μια και σαν εμένα δε πρόκειται να ξαναβρείς 

Δε πρόκειται να νιώσεις ποτε ξανά πως είναι να σε αγαπούν αληθινά.
Και Μάντεψε…
Είναι η σειρά σου να θρηνήσεις τις ανοητες επιλογές σου..
Είχες τα πάντα, ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

Μα το μυαλό σου δεν ήταν ικανό να το καταλάβει..

Εγώ πλέον είμαι ήρεμος, μα εσύ, πολύ σύντομα θα είσαι ανήσυχη.. 

Μετανιωμένη

Γιατί τα χρόνια περνάνε και το όμορφο πρόσωπο σου 

θα χάνεται πίσω από τις εμπειρίες..

Και τότε, που σε όλους θα περνάς απαρατήρητη

Τότε που τα φώτα της νιότης θα έχουν σβήσει,

μόνο τότε γίνεται ο απολογισμός..

και θα ρχεσε αντιμέτωπη με τον εαυτό σου.
Εκεί θα καταλάβεις ποιοι σου λειπουν

και ποιους έπρεπε να κρατήσεις

με νύχια και με δόντια κοντά σου

Που και που ακόμα σε θυμάμαι και κλαίω

Ομως κλαίω για μενα
Λυπάμαι που χαράμισα τόση Αγάπη
Λυπάμαι για τα Συναισθήματα 

και το χρόνο που σου έδωσα..

Λυπάμαι γιατί σε Αγάπησα για δυο ζωές

Κι αν θες να μάθεις, μπορώ ακόμα και να σε συγχωρέσω.
Σε συγχωρώ και μόνο στη σκέψη ότι Χαραμίζεσαι.. Σκορπίζεσαι..

Γελοιοποιεισαι σε ανθρώπους μόνο και μόνο 

για να είσαι αρεστή

Ένα πράγμα μόνο Δε πρόκειται να σου συγχωρήσω.
Που εκμεταλλευόμενη την Αγάπη που σου χα

Με κανες να χαμηλώσω τα μάτια μου μπροστά σου..
Γεμίζοντας Με Ενοχές

Είναι σκληρό αυτό που θα πω
Αλλά..

Οτι Γυριζει Απ' Το Παρελθον

Δεν Εχει Μελλον

Σκεφτεμαι παλι και ρωτας

τι ηταν η ζωη για μας

Χρυση καδενα στο λαιμο

Η

  Δηλητηριο Να Το Πιω? 

Μια μέρα που δε θα μοιάζει με τις υπόλοιπες θα ερωτευτείς. 

Μια μυρωδιά, έναν Ανθρωπο, ένα άγγιγμα 

και θα ντραπείς να τον κοιτάξεις στα μάτια

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή θα τον ερωτευτείς

Μια μέρα θα ερωτευτεις έναν άντρα που θα σου αξίζει. Δε θα είναι ο πιο ομορφος. Θα είναι όμως ο πιο σημαντικός. Δε θα σου πει για ταξίδια μακρινα και μέρη ονειρεμένα. Θα σου δώσει το χέρι του

και θα περπατήσετε μαζί

Μέχρι εκεί που αντέχει η αναπνοή σας

Δεν μετανιωνω για την Αγαπη που 'δωσα 

Κι αν δεν την εκτιμησαν

Αυτο ειχα - Αυτο εδωσα

ΥΓ. Δε δημοσιευτηκε κατ αναγκη 

τη μερα που γραφηκε

Αλλα okay. Ας πουμε οτι επρεπε 

να κλισει ενας κυκλος

                      morfeas

Έφτασε η ώρα να σε βγάλω από τις σκέψεις μου

Τόσο κράτησε το στερητικό μου σύνδρομο

Τόσο διήρκησε η αυτολύπησή μου

Πάλεψα με το σκοτάδι μου τόσο καιρό

Και σε νίκησα

Κάποτε θα λες ότι με γνώρισες 

και

Δεν θα σε πιστεύουν

Για Σ'ενα