Γράμμα Αποχωρισμού Σ' Έναν Θυελλώδη Έρωτα

Μείνε Μόνη Σου

Μια και σαν εμένα δε πρόκειται να ξαναβρείς 

Δε πρόκειται να νιώσεις ποτε ξανά πως είναι να σε αγαπούν αληθινά.
Και Μάντεψε…
Είναι η σειρά σου να θρηνήσεις τις ανοητες επιλογές σου..

Σε Μια Παλιά Μου Αγάπη

Ο χρονος φθειρει την υλη
Το συναισθημα που πηγαζει απο την ψυχη δε φθειρεται!
Ακομα κι αν χωρισεις απο το αλλο σου μισο
για οποιοδηποτε λογο

Tωρα Πια Ειναι Αργα

 

Τωρα πια ειναι αργα

Να ξανα 'βρεις καρδια ζεστη

Εσπασε καθε δεσμος μεσ' τη ζωη

Υπάρχουν Κάποιες Αγάπες..

Υπαρχουν καποιες Αγαπες που αφηνουν σημαδια στην Ψυχη

Που σε κανουν να λιωνεις

Σε κανουν να πονας

Και η ζωή συνεχίζεται θέλοντας και μη

Με τ'ονομα σου στο μυαλο θα προχωρησω

Και ενα κενο που μονο εσυ ξερεις να νιωθεις  

Ξυπνας το πρωι 

με την αισθηση 

της

Σε Θελω! Στο Εχω Πει Ποτε?

Θελω να απλωσω τα χερια μου να χαϊδεψω τα μαλλια σου

Να ακουμπησω το κεφαλι μου στο στηθος σου

Να ακουσω τους χτυπους της καρδιας σου

Είμαστε Ακόμα Μαζί

Κι ας εισαι μακρια, παντα διπλα μου σ εχω

Γιατι μακρυτερα απ τις σκεψεις μου

Δεν μπορεις να πας

Στο λεπτομερεστερο επιπεδο της υπαρξης μου εισαι ακομα μαζι μου 

Εξακολουθουμε να βλεπουμε ο ενας τον αλλο 

Σε αυτο το επιπεδο περα απο τα ματια 

Τι κι αν σιώπησες;

Λεξεις γραμμενες πανω σου με τα ματια μου 
Οτι ενιωσα  οτι ποθησα  οτι αισθανθηκα
 Μ'ενα βλεμμα σου το σφραγισες μεσα μου 

Προσφώνηση Σε Μια Θεά

Αρτεμιν αειδω χρυσηλακατον κελαδεινην 

Τιτανιδα που εισαι θορυβωδης 
Ενδοξος τοξοτρια σεμνη 

Κάποιες Φορές

Καποιες Φορες 

Η Αγαπη εκφραζεται καλυτερα στη σιωπη 
Γινεται Ισχυρη 

Απομεινάρια Μιας Φλεγόμενης Καρδιάς

Η ευτυχια δεν ειναι ποτε εκει που  ειμαστε

Ειναι παντα εκει που δεν μπορουμε να βρεθουμε
Κι εγω ποναω  

Ένα Περιφρονητικό Του Χρόνου Όνειρο

Ενα Περιφρονητικο Του Χρονου Ονειρο
Εξω απο τα ορια της πραγματικοτητας
Πανω στη γραμμικοτητα του χρόνου

Uriah Heep ڰۣڿڰۣ ♥ ڰۣڿڰۣ July Morning

Εκεί ήμουν ένα πρωινό του Ιουλίου ψάχνοντας γι’ αγάπη.

Με την δύναμη μιας καινούργιας μέρας που ξημέρωνε κι έναν όμορφο ήλιο.

Στον ήχο του πρώτου πουλιού που κελαηδούσε εφευγα για το σπίτι

Με την κατεγίδα και την νύχτα πίσω μου και έναν δρόμο μόνος μου.

Ολα Αυτα Ηταν τη Νυχτα

Τη νυχτα με βαζω και σκεφτομαι εσενα

Eλπιζοντας για τις επιθυμιες και τα oνειρα μου 

Τη νυχτα αναρωτωμαι αν μπορει αυτο να ειναι το τελος

Χωρις Καμια Ενοχη

Σερνοντας ενα κουβαρι χαδια ψευτικα σε προστυχο σακι 

Εφυγες με εναν παταγο στην παγωνια

Αγερωχη  Αγελαστη  Παντοτε Αδυσωπητη  Λαιμαργη  Σαρκαστικη

Το Τελευταίο Αντίο

Σαν μυρωδιες τριανταφυλλων

Η λεπτη αλλαγη στο αρωμα σου 
  Στην τελευταια σου ανασα πανω μου