Απομεινάρια Μιας Φλεγόμενης Καρδιάς

Η ευτυχια δεν ειναι ποτε εκει που  ειμαστε

Ειναι παντα εκει που δεν μπορουμε να βρεθουμε
Κι εγω ποναω  
Γιατι ειμαι εκει που δεν θελω  
Μακρια Σου

Γενηθηκαμε ο ενας κοντα στον αλλον 

και ζουμε μιλια μακρια!

Δεν ειναι το παθος που καλει τη νυχτα
Δεν ειναι το αστραφτερο των χρωματων ή το κερι που τρεμοπαιζει 
Δεν ειναι ο θορυβος που ηδη ξυπνησε τη νυχτα

Δεν ειναι το χρωμα του σμαλτου υπο το φως των κεριων
Δεν ειναι μεθη η εκσταση αυτο που νιωθω μεσα μου 
και που με κυνηγα την νυχτα  

Δεν ειναι το σμαλτο μα κι ουτε η λαμψη των κεριων
που το γκριζο πρωινο εδιωξε μακρια 

Μια φορα αν το νιωσεις παραμενει βαθια μεσα στο αιμα 
και υπαρχει μονο επειδη υπαρχεις εσυ 

Απομειναρια Μιας Φλεγομενης Καρδιας 
Αγρια Λαξευμενη Απο Αναμνησεις
Που στοιχειωνουν τις πιο σκοτεινες νυχτες 
Που την εσβησαν ατυχη γεγονοτα και της δωθηκε πνοη απο αναγκη 

Που η ζωη της ευκολα ερρεε απο τις φλεβες 
πανω σε σαρκα απο βαναυσα χερια
                
Δεν ειμαι παρα σταχτη 
Απομειναρια Μιας Φλεγομενης Καρδιας 
που την εσβησε ο "Κομιστης της Βροχης"

Ειμαι απλα μια χλωμη σκια που στοιχειωνει εναν ασημαντο πλεον κοσμο
ki εναν ηλιο που δεν θα ανατειλει ποτε ξανα 
Ο Χρονος κυλα τοσο αργα 

Θα σταματησει να ανατελλει ο ηλιος;
Δε ειμαι παρα μια πεταχτη αναμνηση που θα εξαφανιστει οπως η βραδινη ομιχλη
που χαϊδευεται απο τον πρωινο ηλιο 

Τα λογια δεν εχουν πλεον σημασια 
 Ο κοσμος αλλαζει κατω απο τα ποδια μου

Οι θεωριες ωχριουν μπροστα στο προφανες
Εμποροι ονειρων με κοιταζουν με δακρυβρεχτα ματια ξεχειλισμενα με προσδοκια  

Πρεπει να θρεψεις  αυτο το φαντασμα ωστε να ανακτησει σαρκα
και την ελπιδα για καλυτερες μερες
Ώστε να μοιραστουμε το βαρος της θλιψης

Αναζωπυρωσες αυτη τη φωτια 
Τωρα ειναι στα χερια σου να αναψει

η  

Να Σβυση Για Παντα

morfeas

Η καλυτερη σχεση ειναι αυτη που ολοι οταν μας βλεπουν εξω 

Ν'αναρωτιουνται αν ειμαστε ζευγαρι η Φιλοι!  

Κι αν δε σου "κανω.."

Μπορεις οποτε θελησεις να φυγεις

Μη ξεχασεις ομως ποτε οτι

Ολες τις στιγμες που εσυ δε μου "εκανες.."

Εγω απλως 

Σε Επαιρνα Αγγαλια κι Εκανα Υπομονη